Agent Erna de Witte geniet eerste kerstdag van een vrije dag, als de telefoon gaat. Een moeder in Enschede is overleden, haar twee kinderen staan er alleen voor. Erna springt in de auto, er moet van alles geregeld worden. En dan begint ook een vader die uit beeld was zich ermee te bemoeien.
Het is kerst en wijkagent Erna is een paar dagen vrij. Net als in de zorg ontkom je er bij de politie haast niet aan om met kerst of met oud en nieuw te werken. Erna is tijdens de jaarwisseling weer aan de beurt.
Zelf zit Erna op eerste kerstdag rond een uur of tien 's ochtends thuis op de bank als de telefoon gaat. Het is Veilig Thuis Twente. Ja, ze is vrij. Maar ze is toch blij dat de medewerker haar belt. Want het gaat om die vrouw van eind dertig in Enschede, die in haar eentje zorgdraagt voor haar twee kinderen. De vrouw blijkt te zijn overleden.
Erna stapt in de auto en rijdt naar Enschede. Samen met de vrouw van Veilig Thuis Twente bezoekt ze die eerste kerstdag de kinderen die er nu alleen voor staan. Er moet van alles geregeld worden. Met alles en iedereen. Neem alleen al de woning: formeel zijn de kinderen geen huurder en kunnen ze daar niet blijven.
Erna's collega Yusuf geeft aan dat hij in de wijk aanwezig is en belooft Erna die week een oogje in het zeil te houden, ook buiten werktijd. Ook de woningbouwcorporatie en andere hulpverlenende instanties bieden hun hulp aan en zorgen voor opvang voor de twee kinderen.
De situatie neemt een wending wanneer een van de vaders zich meldt en zijn zoon opeist. Gelukkig kan de situatie uiteindelijk geregeld worden, en de kinderen worden ondersteund om in het huis van hun moeder te blijven wonen, met de dochter als hoofdhuurder.
Na alle inspanningen en de moeilijke omstandigheden overheerst een gevoel van dankbaarheid. Erna sluit haar eerste kerstdag af bij haar eigen gezin, dankbaar voor hun aanwezigheid. De gebeurtenissen rondom het overlijden van de jonge moeder hebben diepe indruk gemaakt.